Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini, gözyaşların dahi kuru akar gözlerinden...
Kirpiklerinden süzülü veremez zarifçe, acıtır, yakar geçtiği yerleri...
Hiçbir iz bırakmaz yüzünde varolduğuna dair...
Bıraktığı izleri görebilecek kimse olmadığını düşünmekse daha da kurutur onları...
Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini, bir omuz ararsın başını koyacak...
Oysa hiçbir omuz yoktur yakınlarda kendi omuzundan başka...
Kafandaki ağırlığı atmaktır tek isteğin; kafanı kendi omuzuna koymaksa daha da yorar boynunu, ve daha da zorlaşır sabah başın dik uyanıvermek...
Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini, bağırmak, haykırmak istersin delicesine...
Oysa seni duyabilecek kadar yakın birini hissedebilsen tam o anda, fısıldamak dahi yeterli olurdu birkaç sözcüğü...
Ve tam o anda, en yakın dahi çığlıklarının ulaşabileceği yerden bile uzakta...
Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini, çıkmak, yürümek istersin şehrin sokaklarında...
Hiç düşünmeden, hiç hissetmeden yürümek...
Adımlar acı vermeye başlar sayıları çoğaldıkça, rastladığın her yüz yabancıdır çünkü...
Rastladığın her yüz uzaktır, yakınından da geçse uzağından da...
Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini, evine, odana sığınırsın ve kalemin seni çağırır olmadık bir saatte...
Kelimeler yalnızlığını döker masum kağıtlara ve kağıtlarda dolaşan gözlerin yine ıslanmaya başlar kuru kuru...
Sabah olduğunda, yazıları yalnızlıkla birlikte kilitli çekmecelere saklamak vaktidir...
Oysa gece yine gelecek, ertesi gece olmasa bile...
Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini, gözyalarını öpebilecek, omuzu omuzundan daha yakında, dile getirilmemiş fısıltılarını dahi duyabilecek ve yazılmamış kelimeleri dahi okuyabilecek birini ararsın kuru gözlerinle...
Oysa ufuğu bulandıracak kadar ıslaktırlar hala, bakarsın da göremezsin...
Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini...
Bazen o kadar yalnız hissedersin ki...
Bazen o kadar yalnız hissedersin...
Bazen o kadar yalnız...
Bazen o kadar...
Bazen o...
Bazen sen...
Bazen ben...
Bazen...
20 yorum:
ama aslında yalnız değilsindir kendinlesindir farketmeden...ne güzel yazmışsın çiçeğim yüreğine sağlık...
Şarkı da şiir de çok güzelmiş... İnsanın içinde yaşattığı bambaşka insanlar vardır. Ve aslında yalnız değillerdir hiç.Yalnızlık sandığımız şey aslında boşluklardır. Duygusal boşluklar...Çünkü insan kalabalıklar içinde bile yoksun hissedebilir kendini. Oysa bu yalnızlık değildirki...Çok çok güzeldi yazdıkların...Özellikle son 9 satır=) Sevdim bu tarzı=) Öpüyorum.
Çok güzelmiş bu yazı...
Tam da sana ve bu aralar ruh haline uygun:)
Kendiyle olmak da yalnızlık değil midir? Yalnız budur aslında..
Kendinle kalmak..
Sorun bendeyse zaten kendimle nasıl çözeceğim ki?
Kendi burnunu göremez ki insan.
İnsana insan lazım, kenidnden daha çok sevebileceği veya kebdinden daha çok seven biri.
Yoksa zor işimiz..
Selamlar..
Ellerine ruhuna yüreğine sağlık :)
Zuhal Olcay için de ayrıca teşekkürler.Dinlemeye doyamadığım sayılı insanlardandır ve sabahdan beri kaçıncı kez dinliyorum bunu :)
YALNIZ DEĞİLSİN ÇİÇEĞİM BEN VARIM DİĞER BLOGLAR VARRR....YALNIZ RESİMDEKİNE BİTTİM BEN YAAA:))))
Ve o bazenler o kadar çoğalıverir ki içinden çıkamzasın:))
Sevgilerimle...
Beenmayacım, evet aslında yalnız değiliz hep kendimizleyiz. Ama bazen oluyor böyle işte değilmi.
Htccim, beğenmene sevindim tatlım.Bu tarzı bende sevdim :) Şarkıylada yazıylada seni derinlere götürdüm desene. Çok öptüm.
Banucum, aynen öyle valla. Sevgiyle kal.
Lalegül,insan bazen kalabalık içind ebile kendini yalnız hissedebilir. İlla kendisiyle kalmasına gerek yok bence. Yalnızlık hasret zor...Sevgiler.
Ebrucum, beğenmene sevindim tatlım. Bende çok severim Zuhal Olcay'ı. Sanada bugün bu şarkıyı böyle dinlettiysem ne keyifli. Sevgiler.
Elçincim, evet sizler varsınız. Yalnız değilim. Ama işte buaralar böyle bir ruh halindeyim. Mazur gör:)
Bende bittim resime:)
Özlem, evet insan çıkamıyor bazen içinden. Sevgiyle kal.
bazen okadar yalnız hissedersinki kendini koskoca kalabalıkta tek başına kimsesiz çaresiz.
sevdiğini arar gözlerin uçan kuşta esen yelde kaldırım taşlarında içtiğin çayında sığındığın yalnızlığında.
gelsin ısıtsın istersin buz tutmuş yüreğini çeksin alsın seni bu yalnızlık kabusundan çeksin alsın seni bu hasretten diye...
Cemilem, ne güzel yazmışsın yine yaa. Aynen dediğin gibi. Çabuk bitsin bu hasret...
Merhaba bir şiir ancak bu kadar anlatabilirdi beni yüreğine sağlık...
Funda, demek sanada hitap etti bu yazı benim gibi. Beğenmene sevindim. Sevgiyle kal.
Çok güzelmiş bu yazı Çiçeği'm,şimdi okuyunca boğazım düğümlendi.Şarkıyıda açtım ki...
Aylincim, beğenmene sevindim canım. Öpüldün canım.
Yorum Gönder