Daha uyanmamalıydık masallardan.
Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar?
Ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın?
Ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan?
Ne zaman yoruldu Alâeddin lambasını ovmaktan?
İyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler?
Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar?
Ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın?
Ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan?
Ne zaman yoruldu Alâeddin lambasını ovmaktan?
İyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler?
Daha uyanmamalıydık...
Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde.
Bir şey oldu, bir yerlerde.
Büyüdük mü küstük mü bir şeylere ne; inanmaz olduk masallara.
Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha.
Belki anlatılacak masalımız kalmadı, çabuk yordu hayat bizi.
Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.
Nasıl özlüyoruz geçmişi...
Neden özler ki insan?
Hele birde mutsuz bir çocuksanız...
Çocuktuk çünkü.
İnanıyorduk.
Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.
Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat.
İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk.
Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak...
Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde.
Bir şey oldu, bir yerlerde.
Büyüdük mü küstük mü bir şeylere ne; inanmaz olduk masallara.
Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha.
Belki anlatılacak masalımız kalmadı, çabuk yordu hayat bizi.
Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.
Nasıl özlüyoruz geçmişi...
Neden özler ki insan?
Hele birde mutsuz bir çocuksanız...
Çocuktuk çünkü.
İnanıyorduk.
Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.
Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat.
İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk.
Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak...
24 yorum:
İnsan büyüdükçe masallara inancı kalmıyor gerçekler karşısında,hep çocuk kalsak ve masallarla yaşasak keşke..
Aylincim, çok haklısın. Büyüdükçe masalların gerçek olmadığını anlıyor insan.Hep çocuk kalsak keşke canım keşke. Hiç büyümesek hayata hep toz pembe baksak dimi dediğin gibi... Öptüm canım.
Ah o çocuklukda ki masallar nerde..Büyüdükçe her şey değişiyor.
Canım sen ve gökkuşağı uğrmazsanız ferhan üzülüyor yoksunuz bu aralar:))
çok öptüm, sevgiler.
Ferhancım,büyüdükçe maalesef herşey değişiyor ve biz çocukluğumuzu arıyoruz hep.
Canım ben hep uğruyorum sana. Ama şu aralar yoğunum biraz. Ama her yazını okuyorum mutlaka yorumda bırakıyorum elimden geldiğince. Sen üzülme canım benim. Sen okumaktan en çok zevk aldığım dostlarımdansın. Emin ol buna. Mutlaka her yazımıda okuyor yorum bırakıyorsun teşekkür ederim sana. Öptüm canım.
artık çağdaş masallarımız var bizim:)
aslında hergün bir masal biriktiriyoruz da farkında değiliz bir iki yıl sonra bak ne çok anlatacağın olacak....
ben küçükken masallarda ne çok yaşardım kendime göre sonunu değiştirirdim..
Pericim, haklısın modern masallar var ama eski masalların tadı başka tatlım yaa.
Birikiyor evet. Hayat bir masal tadında yaşanıyor. Bazen kötü bir masal bazen mutlu.
Öptüm seni canım. Güzel masallar yaşayıp biriktirmek dileğiyle.
Elçincim, bende küçükken masal uydururdum öyle kendi çapımda:)
Çiceğim
"Çocuktuk çünkü.
İnanıyorduk.
Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık." bayıldım.
Masallara bizi hayat ve insanlar küstürdü canım.
Öpüyorum.
Neşecim, çok haklısın. Çocukken masallara inanıyorduk. Ama şimdi hiçbir masala inanmıyoruz. İnanmak istesekte mümkün olmuyor.Ve biz dediğin gibi masallara küser olduk.
Bende öpüyorum canım seni.
muhabbet �i�e�i �ok g�zel yazm�s�n can�m ellerine sa�l�k evet eskiden alddini lambalar� vard� �ocuklar�m�za onlar�n hikayelerini anlat�rd�k �imdi sanal masallar�m�z var eskiden her�ey �ok g�zeldi �ok
Şengülcüm,eski hiçbirşeyin şimdi tadı yok değilmi. Eskiden masallar daha gerçekti.
Öptüm canım.
Merhaba Muhabbet Çiçeği,
hayattan hiç darbe yemedim diyemem..Herkes gibi, büyüklü küçüklü darbeler bende aldım..Ama hala inanıyorum masallara..
Ve dünya yokolduğu güne kadar inanmaya devam edceklerin olduğunu da biliyorum...
Lalegül merhaba,eski msalallar hep doğruydu. Ama ünümüzde msal anlatan insanlarada masallarada inanmak güç olduğunu düşünüyorum.
Sevgiylw kal.
Sen ihtiyarlayınca -ki ben o zaman, gençlik makinem sayesinde gencecik kız oliciim- o sallanan sandalyende oturup, torunlarına masallar okursun inşallah. Güzel ve mutlu masallar. Masallar hiç bitmez çünkü. Sadece bir süreliğine kötü karakterler kazanır gibi görünür o kadar...
saftık çocuktuk düşlerimiz tozpembeydi kirlenmemişti daha...ne güzel bir yazıydı bu böyle çiçeğim aldı götürdü..
not:bu üçüncü girişim 2 seferdir yorum yazamadan çıktım bu sefer başardım yamayı :D
Merhaba Muhabbet Çiçeği,
masalların olmadığı, anlatılmadığı ve yaşanmadığı bir dünyada olmak istemem ben..Ne değişti ki..İnsan aynı, dünya aynı..Ne eskisinden daha iyi, ne de daha kötü..Umutsuz olmak için bir neden yok..Masallar olacak, olmalı..
Yoksa yaşayamam ben..
İncegülüm,ben sallanan sandalyemde oturduğumda sen hala genç olacaksan banada o makinenden versen yaa :))
Masallar keşke hiç bitmese dimi gülüm. Masal güzelliğinde bir yaşam dilerim.
Öptüm
Cemilem, haklısın bu yazı insanı götürüyor başka yerlere. Saftık ve çocuktuk. Ama artık büyüdük maalesef.
Neden yorum yazılmadı yaa:(
Neyse 3. de olmuş. Nede iyi olmuş. Öptüm sizi kocaman.
Narçiçeği, haklısın masalalrın olmadığı bir dünya düşünülemez. Ama dünya maalesef aynı dünya değil. Çok değişti. Nerde o eski yaşam, eski insanlar. Eskiden herşey zevk verirdi insana mutlu ederdi. Şimdi o eski mutlulukları yaşamak o kadar kolay değil bence.
Sevgiyle kal.
Ben mutluluğun insanın içinde olduğunu ve her yaşta mutlu olabiliceğini , hayaller kurabileceğini , masallar duyabiliceğini düşünüyorum. İnsan yanlızca mutlu olmak istesin. Mutlu olmak için o kadar çok şey var ki. Her yaş ayrı güzel her yıl ayrı keyifli bence.
Mutlu Kum Tanelerim, haklısın canım. Her yaşın ayrı bir güzelliği var.Masallara inanmak belki artık zor ama inanmak gerek mutlu olmak için. Hayal etmek her zaman var zaten. Hayal etmeden insan durabilir mi. Ben duramam mesela.
Sevgiyle kal canım. Öptüm
masallar gizemini yitirmesin diye bir tarafımı hep "ÇoCuK" bıraktım...
öyle istedim....
korktum büyümekten...
aslında büyümekten değil de, büyüdüğümde insanların çocuk kalmasından korktum...
ama benim ÇoCuK'luğumla onların çocukluğu hiçbir zaman aynı olmadı..
sevgiler;)
ÇoCuK
Buğra, merhaba.Ne iyi etmişsin öyle yapmakla. Aslında bilen bilir benim içimde öyle bir çocuk var ki canım sıkkınken hep o çocuğun arkasına sığınırım. Biraz çocuk ruhluyumdur evde:) Belki evin en küçük kızı olduğumdan belki de büyümekten korktuğum için. Ama dediğin gibi eski çocukluğumuz gibi asla olamıyor.
Sevgiyle kal.
Yorum Gönder