Geriye dönük birkaç aydır çok yalnız hissediyorum kendimi. O kadar dolu ki içim. Saatlerce ağlasam sanırım dökemem içimdekileri. Bazen küçücük birşey beni o kadar etkiliyor ki akıyor gözlerimden yaşlar. bazen kimsenin beni anlamadığı düşünüyorum bazende daha kendimi anlayamadığımı düşünüyorum.

Bu aralar sık sık dinlediğim şarkı...

      Mesela çocukluğumu çok özledim bugünlerde :(( Nekadar güzeldi 80'ler...

      Korona virüsü yüzünden tam 2 aydır evdeyiz. Annemi ve babamı 2 aydır göremiyorum :( Kızımı çıkartamadığım için bende çıkmıyorum o üzülmesin diye. Evin ihtiyaçlarını eşim hallediyor. Fizik öğretmenliğinden Sağlık Fiziğine geçtim hatırlarsanız.Öğretmenliği bıraktım. Sağlık Fiziği üzerine yüksek lisans yaptım. Eğer atanmış olsaydım şu an bende hastanede çalışıyordum .Belki eve bile gelemeyecektim.  39 yaşına geldim hala ders çalışıyorum ::( Daha iyi bir kariyer için. Kızıma daha güzel bir gelecek sunmak için Diplomalara doyamadım :) KPSS sınavına çalışıyorum. Çok bunaldım. 

     Kızım 7 yaşında 2. sınıf ve okulu kapalı. Öyle olunca tabi ders çalışmam kısıtlandı. Çok sıkılıyor o da bende. Çarşamba 4 saat izin verdiler 20 yaş altına. Şöyle 4 saat yürüyeceğim kızımla.

       Belki çok yakında kısmetse atanıp başka şehire göç edeceğiz. Bakalım hayatta bizi neler bekliyor. Kızım köpek sahiplenmek istiyor. Çok karşıydım evde köpek beslemeye. Aşırı titiz olduğumdan sanırım bilemiyorum çok sevmeme rağmen köpeği evde besleyemem diyordum. İkna etti :) Ama istediğimiz cinsi henüz bulamadık. Toy poodle, maltes terrier veya yourshire istiyor kızım. Küçük istiyoruz kucağına uygun. Ücretli satın almak istemediğimden bekliyorum bakalım sahiplendirme bulabilecekmiyiz. Artık evimizi bir can ile daha paylaşmak istiyoruz...

      Artık sık sık yazacağım. Her yazmamda bunu söylüyorum biliyorum. Ama o kadar iyi geliyor ki yazmak bana. ARTIK YAZACAĞIM ...

      Eskiden ne sık yazardım, ne güzel paylaşımlar yapardık blogger arkadaşlarımızla.Yeniden ben geldim :)

     

SEVGİYLE KALIN ...