KISA KISA...

Merhabalar, en son yazdığım yazıdan uzaklaşmam gerektiğini düşündüm. Çünkü iyiyim. Yani gerçekten üzülmemem gereken bir şeye gözyaşı dökmüşüm. Sanırım çok doluyum. Ve bu aralar çok yalnızım. Ailem ablamın yanında şehir dışında, sevdiğim uzaklarda ...

2 gün önce babam geldi ablamdan. Bugün yeniden gitti ama :((

Canım babacım, dün yemek yapmış ben işten gelene kadar. Misgibi kokular geliyordu kapıyı açtığımda. Hemen geldim pilav yaptım yemeğin yanına baba kız oturduk yedik afiyetle. Ellerine sağlık babacım.

Hafta sonu bende ablama gitmeyi düşünüyorum Mersin'e. İşlerimin yoğunluğundan kaç haftadır göremedim bizim minnoşları. Yeğenimin nerdeyse kırkı çıkmak üzere. Diğer yeğenlerimde 9 yaşına girdiler. İşte bu hafta sonu özlem gidereyim diyorum hepsiyle. Hem annemi, babamı, ablamıda görmüş olurum.
Ben sürekli özlüyorum yaa... Birtanemide çok özledim ama :((
Özlemler sarmış dört biryanımı :))

İş yeri çok gergin. Müdürümüzden artık tüm öğretmenler nefret etmekte. Sürekli herkesin arkasında konuşmaya ve olur olmadık yerlerde bizleri bozup sabrımızı denemeye devam ediyor. Bir patlayacam ama ne zaman merak ediyorum. Hiç eyvallahım yok. Kendimide asla ezdirmem, hakkımıda yedirtmem. Ama az kaldı diye sabrediyorum. Ne kaldı ki okulların kapanmasına değilmi. Öğrencileri madur etmemek için dayanıyorum. Kimseyle kötü olmaya değmez. Şayet sabrımı çok zorlarsa byeeeee derimm. Bulsun bakalım hemen yerime benim gibi öğretmen.
Düşünün fotokopi makinasına bile bilerek bozuk dedirttiriyor çok fotokopi çekiyormuşuz. Sanki kendime çekiyorum. Hepsi çocuklar için yaa. Sınava girecek bu çocuklar. Test yapmayacamda ne yapacam yani.
Veliler yakında isyan bayraklarını çeker. Kendi kurumu batacak umurumda değil.

Şimdilik benden bu kadarrrr.
Hepiniz Sevgiyle kalın. İyi hafta sonları...