BİLMİYORUM...

Mücadele etmek için ne gücüm ne de azmim var. İsteğim yok demiyorum ama engeller tüm hevesimi törpülüyor bazen. İmkan ve şans olmadıktan sonra yapabileceğim tek şey belki de hayallere sığınmak. Aslında en kolayı bu herhalde. Tüm bunlara rağmen olumsuz yönleride yok değil, çünkü hayaller ne kadar hoş olsada hiç bir zaman gerçeklerin yerini alamıyor. Öyle olsada hayaller gerçeklere açılan birer umut penceresi olabilir bana göre.

Sevebilirmiyim... "Yeniden biri hayatımda temiz bir yaprak olabilir mi ??? ''

BİLMİYORUM...

İşin doğrusunu bilmemek işime geliyor. Zamana ihtiyacım var bilebilmek için belki de.

Hayatı iyi yada kötü yaşayıp gidiyoruz işte. Hayatta bir çok şeye bağlandığımız gibi, bağlandığımız şeylere sırtta çevirmişiz aynı zamanda. Çokta duyarlı olmamak lazım aslında.

Biraz kin, biraz nefret, biraz da tutku; kaderin akışına bırakılmış bir hayat sonuçta. Yaşayıp gidelim işte. Çünkü çırpınmalarımız hiç bir işe yaramıyor bazen, yaramadığı gibi bizleride yıpratıyor. Çevremiz gibi duyarsız ve tepki vermez mi olsak acaba? Mutlu olamasakta bazen, mutsuz yaşamayız en azından... Herşeye rağmen biraz umut...