GİZLİ ODA

Her insanın gizli bir odası vardır içinde,
Hiç kimse bilmez o odayı.
Sadece kişinin kendisi bilir.
Biriktirir o odada biriktirmek istediklerini…
Bazen çıkarır istediklerini o odadan,
Bazen de sonsuza kadar içerde tutar…
O kapıdan içeri ondan başka hiç kimse giremez.
Eğer bir gün biri girerse o odaya kişinin saklanacağı hiçbir yer kalmaz…
Çünkü bazen saklanır o odaya.
Yalnız kalmak istediğinde sığınağıdır orası.
O odada saatlerce kalır bazen insan,
Bazen de günlerce.
Ağlar, güler, kimseye anlatamadıklarını anlatır.
Bazen hiç kimseye anlatmak istemez içindekileri.
Sadece ve sadece gözyaşlarına kendisi şahittir ve birde gece bilir o gözyaşlarını...

Yastığına düşen iki damla gözyaşından anlar gece…
Sorar ‘gece’ neyin var güzel kız?
Kim üzdü seni?
Sessiz kalır, sadece gözyaşları akar ağır ağır…
Geceye dahi söylemek istemez içindekileri.
Peki, nedir içinde tuttuğun bu kadar büyük sır.
Yoksa kimseye güvenemiyor muydu içindekileri söylemek için???
Sorun bu muydu gerçekten…
Peki, nasıl güvenecekti yeniden hayata…
Nasıl yeniden güvenle bakacaktı etrafına.
Bunun cevabını kendi bile bilmiyordu…
Belki de geçmişe bakmamalıydı artık.
Sadece ama sadece gelecek olmalıydı önünde…
Belki bir gün biri çıkardı karşısına ve güvenin yeniden ne olduğunu anlatırdı ona.
Tekrar birine güvenebileceğini söylerdi.
Artık bunu söyleyen doğru insan olacaktı belki de…
O zaman yeniden etrafa güvenle bakardı ve mutlu olurdu…
Kendine bile cevap veremediği soruların yanıtını bulurdu...

Ve

Kimselerin giremediği ve bilmediği o gizli odasından çıkardı o zaman…

Muhabbet Çiçeği- 22.03.2008